Bu kitapla birlikte Diablo Üçlemesi'ni bitirmiş bulunuyorum. A.Knaak yazmış son kitabı. Sırf yazarına güvenerek bile alınabilir ki, Diablo yani. Her türlü okunur bu kitap. Yine böyle güzel bir seri için hazırlanan dandik kapak resmini kınıyorum. Koskoca 3 kitabın hepsinin hapağı da afedersiniz b*k gibiydi. Kapağına bakıp karar vermemek lazım tabi.
Kitabın konusu eski br şehirle ilgili. Ureh adında bir şehir, yüzyıllar önce dünyada çok önemli bir konuma sahipmiş. Fakat şehir birden yeryüzünden silinmiş. İnsanlar aniden ortadan kaybolmuş ve binalar da zamanla yıpranmış. Efsanelere göre şehir, başmelek tarafından cennete kabul edilmiş. Cennette altına ve mücevherlere ihtiyaç olmadığı ve bunalrı geride bıraktıkları, dolayısıyla Ureh'in büyük bir hazine barındırdığı söylentileri yayılmış. manyak bir vizjerei ve kiraladığı askerler zorlu yollardan geçerek Ureh'e ulaşıyorlar ve yıkık dökük bir harabeler topluluğuyla karşılaşıyorlar. Ama Ureh'in varlık ve yokluk arasına sıkışmış bir şehir olduğunu, Diablo'nun insanlarını kandırarak zombilere çevirdiği bir şehir olan Ureh'te yaşayarak öğreniyorlar.
Kitabın en sevdiğim kısmı psikolojiyi cidden etkilemesi ki ben kitapları aralıksız okuyan biriyimdir. Bir kitaba başladığım zaman psikopatlık derecesinde hızlı okurum. O bitmeden uyuyamam. tamam böyle söyleyince manyak ve takıntılı geliyor olabilir kulağa ama o şekilde kitapları daha gerçekçi yaşıyorsunuz. Kendinizi Ureh'te hissetmenizi sağlıyor zaten Knaak da. Ya bu şekilde okuduğum için gerçekten çok etkilendim, ya da gerçekten çok etkileyiciydi. Hiçbir yerde heyecanının dozu azalmadı. Baştan sona çok iyiydi.
Bir de.. Necromancerlara bir kere daha aşık oldum. Rathma'nın müritleri~ Kya~
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder